Door mediatrainer Anne Boermans
RUTTE ZIT FOUT
Dat zijn van die dingen: je ziet het niet, tot het je opvalt.
En dan kijk je nergens anders meer naar.
Premier Rutte hield afgelopen maandag
zijn speech voor de natie. Over Corona.
Hij zegt aan het begin:
‘IEDEREEN die in het ZIEKENHUIS ligt of THUIS aan het HERSTELLEN is,
wens ik VEEL BETERSCHAP en STERKTE toe.
Inderdaad, zeven woorden krijgen een klemtoon.
Dat benadrukken doet Rutte met zijn stem; hij gebruikt
iets meer volume.
Hij doet het echter ook met zijn kin, sterker, met zijn hele hoofd.
Dat beweegt hij telkens met een schok naar beneden, om deze woorden te
onderstrepen.
Zodra ik dit bewust zie, leidt het ongelooflijk af van de inhoud.
Al die korte knikjes lijken op beeld veel groter dan wanneer ik hem in het echt
zou zien. Op den duur wordt het een soort tic, zo lijkt het.
Met zijn handen en ellebogen is er eveneens iets.
Zo af en toe, zonder zichtbare aanleiding, trekt hij heel snel zijn rechterhand, die rust op
zijn linker, een fractie omhoog.
Of hij doet met een schok beide ellebogen even opzij.
Alsof hij zijn bovenlichaam niet onder controle heeft.
Hoe veel beweging er in zijn bovenlijf zit, zie je mooi aan de das, die
vrijwel continue heen en weer wiegt.
De directe oorzaak van deze ongewenste bewegingen zien we ook.
Rutte zit aan een burotafel. In principe prachtig rechtop.
Maar: zijn onderarmen leunen op die tafel.
Het gevolg is dat zijn hele bovenlichaam op slot
zit. Dat gaat vervolgens op verschillende manieren bewegen, met die
onderarmen, vast op tafel, als scharnierpunt.
De echte oorzaak is voor ons onzichtbaar, achter de tafel: hij zit iets
te laag. Daardoor komen die armen op een verkeerde manier ter tafel.
Dit blijkt een veel voorkomend probleem; heel veel stoelen zijn
uitstekend geschikt om aan een tafel te eten, of op je laptop te werken.
Voor een presentatie op beeld geldt echter dat je op een gewone stoel
vaak ietsje hoger moet zitten, met een extra kussentje van een
centimeter of vier.
Dat voelt gek, maar ziet er op beeld prachtig uit. Vervolgens kun je dan
je onderarmen los op tafel leggen, in plaats van er op te leunen.
Wat mij bij deze belangrijke speech vooral verbaast, is dat er kennelijk
geen voorlichter of adviseur bij de opname was die de premier hierop
wees. Of het is hem wel verteld, maar hij vond het niet nodig. Kan ook.
De les van deze speech op camera is: maak altijd een proefopname.
Zeker als je vaker presenteert, maar in een nieuwe setting terecht komt.
Analyseer de opname. In dit geval: wat veroorzaakt dat bewegen?
Heb altijd kussentjes van diverse dikte bij de hand, om de juiste
zithoogte te krijgen.
VAST SHOT IS PRACHTIG
De speech duurt 10 minuten en 21 seconden.
Aan het begin is er heel even een kleine inzoom.
Links en rechts van hem zijn de houten wanden van de
kamer zichtbaar. Wat foto’s en schilderijen aan die wand. Stapeltjes
boeken op de tafel achter hem. Een rustig, sfeervol decor.
Wat opvalt is dat er de overige 10 minuten niets met de camera gebeurt.
Geen in- of uitzoom, geen beweging van links naar rechts en terug, helemaal niets.
Dat is een zeer bewuste, dappere keuze. Cameramensen en regisseurs
willen graag beweging, dat maakt het totaal levendig, vinden ze.
Dat kan zo zijn, het leidt ook af.
Door dit eindeloze zogenoemde vaste shot gaat
qua beeld alle aandacht naar de spreker en zijn verhaal.
Prachtig gedaan.
———————–
Wil jij zelf beter vloggen of presenteren voor grote groepen?
Doe dan de E-Course Presenteren.
Dit is een online mediatraining van mediatrainer Anne Boermans en motivational speaker Lorraine Vesterink
Volg hier de eerste online mediatraining gratis.
